Hongaarse jachtbelevenissen

Het was voor mij een leerzame en “kilometer vretend” jaar. Eerst ben ik in maart naar Hongarije geweest samen met Joep, Lucia en 3 honden: Bátor, Vita en Alma om een week veldwerk te trainen bij mijn Hongaarse vriendin Noveczki Katalin van de Csővárberki kennel www.csovarberki.uw.hu.

Zij is een echte vizsla liefhebber, ik kan wel gerust over haar zeggen, dat haar honden alles voor haar betekenen. Zij organiseert zelf proeven bij haar in de omgeving, geeft wekelijks lessen en probeert iedereen te helpen die met een jachttraining bezig is met haar/zijn hond, binnen en buiten Hongarije.

Na onze succesvolle voorjaars trip, MOEST natuurlijk een vervolg komen, wanneer de velden nog “bezaaid” waren met fazanten, patrijzen en kwartels. De beste tijd van het jaar is toch na de hete zomer en voor het jachtseizoen, die begint rond 15 oktober. Door ons enthousiasme hebben wij Ine net zo gek gekregen, dat zij ons ook wilde vergezellen met haar hond Batai. Joep heeft zijn auto verruild voor een heerlijke XXXLL auto. Wij hebben gezamenlijk een XXXXXLLL ski box aangeschaft, alle ruimte hebben opgemeten en uitgekomen op: 1 sporttas+1 opvouwbare krat per persoon per hond. Joep heeft Bátor thuis gelaten en zijn jonge vizsla Lány meegenomen, om met haar in alle rust te kunnen oefenen. Lucia had 2 honden mee. Haar jongste aanwinst, de toen 8 maanden oude Szerény hebben wij ook in de auto gepakt, dat ze al in haar prille leeftijd een proefje kon nemen in de jachthondenwereldje.

Ik heb een gezellig huisje besproken, waar de huiseigenaresse voor ons zou koken. Ik heb al een complete week menu samengesteld in mijn hoofd, wat ik allemaal weer wilde proeven uit de heerlijke Hongaarse keuken. (Ik ben afkomstig uit Hongarije en probeer al 17 jaar de gezonde Nederlandse keuken te verkennen en er aan te wennen, wat ik ook heel lekker vind).

Mijn Hongaarse vriendin Kati heeft een programma gecreëerd naar onze wensen, uit een lijst, wat wij allemaal in de week wilden oefenen. Vooral veldwerk en wild apporteren stond op onze lijst.

Bepakt en bezakt samen met 5 vizsla’s, 4 voorjagers, kratten, sporttassen en natuurlijk met een enorme zin begonnen wij aan onze reis op 7 september.

Door de drukte en door de tom-tom, die niet altijd mee wilde werken op het laatste stuk in Hongarije kwamen we pas heel laat aan. Maar heel trots op mijn hoofdstad kon ik Budapest helemaal verlicht in haar pracht en praal laten zien aan mijn reisgenoten.

Wij bivakkeerden vlakbij het kleine dorpje Csemő. Dit plaatsje werd ook al eens verkozen als het bloemrijkste dorp van Hongarije ten zuiden van Budapest, die enkele kilometers van het geografische middelpunt van Hongarije ligt. (Ongeveer 10-12 km van Cegléd, waar later de Coupe de Europe was georganiseerd.)

Ons verblijf was ruim, mooi en bood genoeg ruimte voor iedereen. Onze gastvrouw hield van dieren, de eerste dag waren haar kippen het “mikpunt” van onze kipjagende jachthonden. Maar al snel werd ze duidelijk gemaakt, dat wij alleen maar gasten zijn en op de grote velden van het gebied er nog genoeg ander interessant veer wild voor ze zou zijn.

De eerste dag begon met regen, maar toen de zon de strijd won tegen de wolken, hadden wij prachtig najaar weer gekregen van de weergoden, voor de hele week.

De velden waren enorm groot, geen prikkeldraad, boze grondeigenaren die onze passie van ons en de jachthonden konden verpesten. Wij kregen iedere dag (naast onze trainster) grote hulp van de plaatselijke bosbeheerder/jager István Tauber www.jagdhund-magyar-vizsla.de.

Hij wist precies waar wij moesten zijn en wat belangrijk was, waar het wild in de velden zat. Zijn kennis was groot, hij bezit ook enkele vizsla’s. Wij hadden zelfs gebieden, waar wilde kwartels zaten. Dat was vrij uniek.

Door het warme weer hebben wij ook waterwerk in onze plannen opgenomen. De honden moesten apporteren uit diep water en zoeken in het brede rietkraag. Na een half uur oefenen hadden ze door, dat voor hun een vrij onbekend werkgebied ook een succes kan zijn om een eend te kunnen apporteren. (er werd een eend in de riet gelegd, ze zagen de valplaats zonder dat ze de eend nog konden zien liggen).

Daarna waren struiken, brandnetels en bramen ook koek en ei. Zij gingen overal door om wild te kunnen vinden. Zij werden aan het eind van de week heel fanatiek. Echte werkhonden.

Het hoogtepunt was natuurlijk, dat wij deze week met een aanleg test/basis examen AV(klik) voor jachthonden af konden sluiten. Dit is een eerste stap, de eerste proef die in Hongarije bestaat voor jonge honden. Eerst kregen wij een exterieur keuring (TSz). Onze vizsla’s werden opgemeten, beoordeeld qua bouw, kleur, hoogte. Hiervan kregen wij een uitgebreid rapport mee. Daarna ging iedereen naar de velden. Ik ging als laatste, zo kon ik nog voor de rest een beetje vertalen, wat bij de proeven wordt verwacht, wat de verwachtingen waren. De zenuwen gierden door mij heen. Al onze viervoeters deden het uitstekend. De proeven werden afgelegd met warm wild. (kort apport met een fazant, met een haas, veldwerk waar de honden voor moesten staan, werd een schot gelost en apport uit diep water). Er werd gekeurd voor de natuurlijke aanleg!!! van de honden, de afwerking was niet zo belangrijk. Uiteindelijk deed ik het ook aardig goed met mijn Alma. Het was in ieder geval een mooie kans om de week goed af te sluiten. De jonge hond van Lucia bleek de beste van ons groepje te zijn!

Wij kregen ook nog de kans om het herfstexamen de ÖTV(klik) bij te wonen. Deze proef is voor gevorderde honden, als jij een goed Nederlandse KNJV B diploma hebt, kun jij het proberen. De proef kun jij vergelijken met een Duitse proef. Misschien volgend jaar……

Wij waren een leerzame en leuke trainingsweek rijker.

Reisgenoten, bedankt voor jullie gezelligheid en voor de fijne dagen.

Erika en Alma